Een cursus dildoseks en honden van 150.000 dollar
Acht artikelen die de tijdsgeest perfect illustreren
De laatste tijd heb ik een voorliefde ontwikkeld voor artikelen in een genre dat ik ‘gestoord accuraat’ noem. Als in: wat ze beschrijven is belachelijk, maar wel perfect illustratief voor de bij vlagen krankzinnige tijdsgeest.
Hieronder een aantal recente stukken binnen deze categorie. Over bizar (maar echt: bizar) dure ananassen, MTV’s Real World, de steeds symbiotischer relatie tussen ouders en kinderen en alles daartussenin.
Dit stuk op The Cut doet verslag van een cursus pegging - ofwel (anale) seks met voorbinddildo. De cursus wordt drie keer per maand gegeven in Brooklyn, door een organisatie die zich laat voorstaan op female empowerment en allerhande kink-workshops aanbiedt. Op de avond waarvan het artikel verslag doet komen zeer uiteenlopende mensen af: van een 29-jarige, vrijgezelle finance bro tot een 60-jarige getrouwde man met volwassen kinderen. Allemaal willen ze hun kennis van pegging vergroten in een poging de traditionele genderrollen in de slaapkamer te doorbreken.
Dit alles leidt tot dit soort geweldige alinea’s:We need different music. “Let’s play Britney Spears. I’m old,” Taillor says. Another domme puts on “Soda Pop,” which I haven’t heard since 1999. Mistress Red pegs the regular to the bubblegum beat. To my left, the finance spectator asks me how my article is coming and invites me to cover an art show.
Dit artikel in The Atlantic analyseert de opkomst van exclusieve vliegtuiglounges. Auteur Amanda Mull schrijft al jaren over consumptie, in een toon die perfect past bij dat onderwerp: oprecht verwonderd maar ook messcherp. Haar stukken zijn doorgaans odes en kritieken in één. Zo ook dit stuk, dat beschrijft hoe vliegtuiglounges steeds luxueuzer worden, steeds comfortabeler - de enige delen van een vliegveld, schrijft ze, waar je oprecht graag wil zijn. Tegelijk zijn deze lounges de ultieme uitkomst van steeds goedkoper vliegen: hoe meer budgettoeristen er zijn, hoe meer rijke mensen willen betalen om zich daar van te kunnen onderscheiden.
