Melk is altijd al politiek
Over koemelkende influencers en orgaanmoothies
MODERN LEVEN is een driewekelijkse nieuwsbrief die kan bestaan dankzij betalende leden. Zij krijgen toegang tot extra nieuwsbrieven (bijvoorbeeld over eten in sterrenzaken en vreemdgaan-cafés), tot het chatkanaal en tot het hart van Doortje Smithuijsen.
Ik denk momenteel bovengemiddeld veel na over melk.
En over yoghurt.
Over zuivel, beter gezegd.
In Parijs ben ik verslaafd geraakt aan de verveine yoghurt van Laiterie La Chapelle. De laatste pot ging mee in de Eurostar. De eerste politieke partij die deze yoghurt beschikbaar maakt in Nederland heeft mijn stem. Melk = politiek, immers.
Ik ben benieuwd hoeveel we de komende tijd in Nederland zullen merken van de MAHA-rebranding van melk. In Amerika stijgt de consumptie van koemelk voor het eerst sinds de jaren zeventig, terwijl de vraag naar plantaardige melk afneemt. Vorig jaar werd wereldwijd voor het eerst vaker gegoogled naar ‘koemelk’ dan naar ‘havermelk’. In Nederland is een stijging in melkconsumptie nog niet waarneembaar, maar na internationale voorbeelden als Ballerina Farm poppen wel de eerste Nederlandse rauwmelk-influencers op. Ik voorzie een gouden toekomst voor oerhollandse familiebedrijven als Raw Milk Company, dat naar eigen zeggen als enige én eerste op grote schaal rauwmelkse zuivel produceert. Nb vooral de (on)dubbelzinnige naam van hun boerderijwinkel: Melk en Honing.
Het randstedelijke uiterste van hetzelfde spectrum is MOMA Liquid Landscape - een club die melk ophaalt bij boeren rondom Amsterdam en vervolgens direct naar de stad brengt, ipv een detour via fabriek en supermark. MOMA (afkorting van More than Milk Amsterdam) verkoopt elke donderdag, vrijdag en zaterdag vanuit een pittoresk busje in Amsterdam West, Zuid en Oost. Geen rauwe melk, maar wel ‘op lage temperatuur gepasteuriseerd’ (whatever that means - volgens mij moet pasteuriseren altijd rond 70 graden maar ik ben (nog) geen erkend melk expert). Ze leveren ook melk aan koffiezaken als FUKU en Scandinavian Embassy. (Vooral voor die laatste voelt dit heel on brand).
Grappig: hoe BBB-achtige marketing via radicaal biologische melk samensmelt met grootstedelijk hipsterwoke. Mogelijke motor onder deze fusie: Ultra Processed Food, de nieuwe mondiaal gedeelde voedselvijand. De New York Times merkt op dat haver- amandel- en hazelnootmelkmerken de komende tijd in een minder goed daglicht zullen komen te staan vanwege hun lange ingrediëntenlijst, waarmee ze aangemerkt kunnen worden als UPF. Rauwe melk wordt ondertussen slechts door menselijke melk van de troon gestoten als het gaat om nature’s own-kwalificaties.
Melk is overigens al heel lang een politiek gekleurd product - dit NRC artikel laat zien hoe in de jaren vijftig al culturele redenen werden gezocht bij het actief pushen van melk door het Nederlandse én Amerikaanse bedrijfsleven, als oplossing voor de enorme zuivel-overproductie. Het idee dat melk drinken essentieel is voor je gezondheid, en stoer, werd vanaf die tijd van boven af aangezwengeld.
Gevoelsmatig komen we momenteel weer in zo’n periode terecht: een tijd waarin melk door overheden en bedrijven gepusht zal worden met een culturele boodschap (terug naar de échte natuur; anti-supermarkt én anti-vegan). Terwijl dat melk-pushen in wezen vooral draait om het in stand houden/herinstalleren/bestendigen van traditionele economische systemen: die van de oppermachtige zuivel- en vleesindustrie én die van de opkomende koemelkende momfluencers, die in wezen een herinstallering zijn van alles wat traditioneel is, zeker op economisch vlak.
Voor wie ook het gevoel heeft dat ze ineens overal zijn, die koemelkende momfluencers: dit artikel laat zien hoe tradwives als economische motor jarenlang door marketingbureaus werden genegeerd, hoofdzakelijk uit angst om gezien te worden als medeplichtig aan alles wat te maken heeft met extreemrechts. (Ondertussen deed Nara Smith samenwerkingen met Marc Jacobs en Prada.) Gevolg is dat deze online beïnvloeding lang gezien werden als puur esthetische fringe-trends, en pas na de overwinning van Trump echt erkend worden als serieus economisch en maatschappelijk invloedrijk.
Nog een boeiende observatie uit dit stuk: dat we momenteel terechtkomen in een mix van nostalgie naar de jaren vijftig én de jaren tachtig - omdat we tijdens de jaren tachtig ook al nostalgisch waren naar de jaren vijftig. Het idee is dat Gen Z geen levende referenties meer heeft aan een periode als de jaren vijftig (bvb een oma die je kan vertellen hoe kut het eigenlijk was om altijd thuis voor kinderen te zorgen) en deze periode daardoor romantiseert. Zelfde geldt voor de comeback van roken: Gen Z’ers hebben relatief weinig (groot)ouders verloren aan longkanker, dus wordt roken weer cool. Én voor de comeback van melk: Gen Z zou zijn opgegroeid op havermelk, met almond-latte-moms en vegan broodtrommels, en daarom nu ‘rebelleren’ door het drinken van keiharde koemelk. Milktok is een populair TikTokgenre.
Tiktok failed to load.Enable 3rd party cookies or use another browser
Persoonlijk kan ik geen koemelk proeven zonder meteen te denken aan de halflauwe pakjes campina die ik tijdens mijn basisschoolpauzes moest drinken, dus ik kan alleen maar jaloers zijn op zoveel lactisch geörienteerde gevoelens van vrijheid.
Bij Erewhon serveren ze ondertussen al rauwmelkse smoothies met koeienorganen erin. No joke. Hij heet de Raw Animal Smoothie. Zoals deze unhinged pescetarische influencer zegt: ‘It’s giving cruelty like should I call PETA.’
Tiktok failed to load.Enable 3rd party cookies or use another browser
Past wel weer helemaal bij de trend van villaincore en cruel kids.
LY xxx
Modern Leven is een nieuwsbrief van Doortje Smithuijsen. Vond je deze editie leuk? Abonneer je dan hier. En laten we vrienden worden op Instagram.
Ja
"ik kan alleen maar jaloers zijn op zoveel lactisch geörienteerde gevoelens van vrijheid." hahaha